Het echte leven is begonnen!

De eerste dag begon met een ontbijtje met een aantal restaurant managers van het hotel. Eerst kreeg ik te horen dat ik “administrative assistant F&B” (alle restaurants) ging worden. Dat houd in dat ik aankoop orders de deur uit doe, menu en wijn kaarten maak, de standaard procedures uitwerk ect ect. Maar daar kwam direct achteraan, dat ik de manager van het ontbijt, roomservice en een koffie/sandwich/ijs shop over ging nemen. Het was namelijk haar laatste dag voor haar, 2 weken durende, vakantie.

Nadat ik dit te horen kreeg was mijn eerste gedachte; dat is wel heel veel vertrouwen in een stagiair die je net een half uur kent. Ik heb toen de hele dag met haar meegelopen om te kijken wat haar taken allemaal inhouden en wat ik daarmee moest doen. Na behoorlijk wat aantekeningen kreeg ik een beter beeld van wat mijn taken zouden inhouden. Dat is voornamelijk controleren of alles nog gaat zoals het zou moeten gaan en het hele financiële plaatje bijhouden.

Ik begin nu ieder ochtend om 9 uur met de line-up. Hierin bespreken de managers van alle afdelingen zaken zoals de dingen die aangepakt moeten worden, het aantal gasten die het hotel verblijven, en nog eventuele bijzonderheden. Verder heb ik 1 keer per week een F&B meeting met alle restaurantmanagers en supervisors waarvan het enige vervelende is dat ik de notulist ben. Eerder waren de notulen 5 pagina’s lang maar ik heb deze dusdanig ingekort dat er nu nog 2 pagina’s over blijven. De inhoud blijft goed, alleen maak ik er niet een heel verhaal van. Iedere maandag heb ik ook een meeting met de General Manager en F&B Manager waarin lopende zaken besproken worden.

Er is hier een groot personeelstekort in het hotel. Dus wanneer nodig, spring ik bij als gastheer bij één van de restaurants. Hierdoor maak ik lange dagen maar het werk is wel afwisselend dus voelt het niet aan als zo lang.

Op 5 minuten afstand van het hotel is een plaatsje met verschillende barretjes en restaurantjes. Daar vlakbij is ook een strandje die ik natuurlijk al wel even heb bezocht. Het is een zeer klein strandje met als voordeel dat je geen schreeuwende kinderen om je heen hebt. Het nadeel is dan wel dat er ook geen strandtent ofzoiets is waar je iets kan kopen.
Ook ben ik natuurlijk weer terug gegaan om mijn Social security nummer aan te vragen. Deze keer zat er een andere vrouw maar deze zei niets behalve ‘is dit alles wat je voor me hebt?’ Dus toen dacht ik dan kan je het krijgen ook en heb ik mijn hele pakketje (met een dikte van een kleine roman) afgegeven en mocht ze het zelf uitzoeken. Na 20 minuten te hebben gewacht, heb ik te horen gekregen dat ik binnen 2 weken mijn nummer thuis gestuurd krijg.

Groetjes Richard